W dyskusji na blogu leminga Cheshire Cat
pod tytułem ‘Lasek zgnije w więzieniu?’
leming krajowy z perwersyjną ksywą Polonia zabiera się następująco za blogerkę Alaskankę, Polkę z Kalifornii:
@alaskanka
Niech Alaskanka tak nie ubolewa nad Polakami z wyżyn swojego protekcjonalizmu.
Damy radę.
Tragiczne wypadki o większej liczbie ofiar zdarzają się na całymświecie.
Co A. powie na WTC?
POLONIA0 4261 | 17.06.2013 20:08
Lemingu polski z dowolną ksywą, poniższe nie jest dla ciebie. To jest bryk informacyjny dla cudzoziemców, do których chciałbyś wyjechać, lub u których chciałbyś pracować. Oni powinni wiedzieć, co mają o tobie sądzić, by nie nabierać się na twoje załzawione oczka i niewinną buzię.
Powinni znać przyczyny, dla których na twoje skomlenie o pracę, stypendium, zasiłek czy inne źródło kasy, którą natychmiast wyeksportujesz przez Western Union do Leminggradu, należy twardo odpowiadać ‘won!’
Twoje miejsce na Ziemi, lemingu, jest w wiszących ogrodach Tuskanii, u stóp twoich demokratycznie wybranych przestawicieli. I nigdzie indziej.
_______________
On 10 April 2010, the Polish Air Force One, a Tupolev Tu-154M, fin number 101, crashes near Smolensk, Russia. All 96 on board die, including the President of the Republic of Poland and the First Lady, Polish military chiefs of staff, members of Parliament and senators, the chairman of the central bank, the national ombudsman, academics, clergymen, distinguished war veterans, state officials, invited guests, members of the Presidential armed security detail, and the plane crew.

They were on their way to a commemorative service on the 70th anniversary of the Katyn Massacre of 1940, when the Soviet security forces executed over 21,000 Polish prisoners of war in the Katyn Forest and elsewhere, on the orders of Joseph Stalin and the Politbureau of the Communist Party of the Soviet Union.
No one is able to explain why so many civilian and military VIPs travelled on the same plane, contrary to standard security procedures.
Within 20 minutes of the impact, literally before the smoke clears, and well before any investigation begins, the Foreign Minister of Poland declares with absolute certainty that there are no survivors, and the cause of the crash was pilot error. There are next to zero rescue efforts at the crash site, and no search of the wreckage for survivors.
The Speaker of the Polish Parliament takes over the presidency, in accordance with the Polish Constitution, but well before the death of the President is confirmed.
A powerful disinformation engine starts up immediately across all Polish media: the plane made four landing attempts…the pilots did not speak Russian and could not communicate with ground controllers…an Air Force general insisted on entering the cockpit…the pilots were under pressure to land... In time, none of that will turn out to be true.
An influential intellectual, known for his acute dislike of the late President, declares to the media that, in essence, nothing happened. The Government tries frantically to put as much distance as possible between themselves and the crash, ceding the entire investigation to Russia, a historical enemy of Poland, and making sure there will be no Polish or international oversight. Within hours, a tight lid is put on all information; the plane is Russian made, the crash site is on Russian soil, the airport is a semi-abandoned Russian military airfield, and the Russian Spetsnaz commandos immediately seal off the area. The crash investigation becomes, in effect, an internal Russian affair, with Polish investigators kept away.
When coffins arrive in Poland, their opening is forbidden. Those calling for independent autopsies are ridiculed – all autopsies have already been done in Russia, so there is no need, says the Government. The Polish law mandating a full forensic autopsy in all cases of sudden death conveniently disappears, overridden by an unknown authority.
When Russian autopsy reports arrive in due course, the coffins by then having been buried with honours, the Russian paperwork shows miraculous regrowth of organs removed surgically from some of the crash victims many years before. A Polish presidential bodyguard, subject to regular medical checks and fitness tests at work, a bear of a man, who ran marathons for fun in his spare time, is written up as a sufferer of pulmonary emphysema. Some coffins are found to hold wrong bodies; several exhumations follow.
The plane wreckage is cut up with power tools and heavy machinery within three days of the crash, and hastily removed from the scene, but not before surviving cabin windows are systematically smashed, to render moot any future testing for stress patterns preserved in transparent plastic. The ground is bulldozed.

No photographic record of the scene immediately after the crash is made available to Polish investigators. Satellite photos show mysterious relocations of some wreckage parts in the night after the crash. Two locations within the crash site evaluated by satellite imagery analysts as ‘places of explosions’ are renamed ‘focal points of fires’ in the official report.
The officially reported total destruction of the cockpit somehow does not stop the retrieval of the plane’s avionics, intact flight documents, and the captain’s uniform in reasonable condition.
Every copy of the cockpit voice recorder given to Polish experts is of different length. No access is given to the original CVR tape. No one raises questions about the soothing voice of a tower controller informing the pilots, on three separate occasions, that they are “on course, on glidepath”, with the plane actually deviating from both. Newspapers carry the news of last moment cries of “Jesus!” in the cockpit, later found in the recordings to be ‘kurwaaa…’ (‘Oh, fuck!!!’).
The wreckage, cut into pieces, is piled up in a heap on a concrete apron and left in the open, exposed to the elements for six months. After six months, tarpaulins are put over it. Two years after the crash, a crude canvas marquee on a wooden frame is erected over them. Journalists allowed a glimpse under the canvas, some months later, find the wreckage pristine, washed sparkling clean. Russia categorically denies anything has been done to clean up the evidence, even though the wreckage had been seen by numerous witnesses several months prior, heavily soiled with mud, dust and soot.
Two and a half years after the crash, much delayed tests find traces of TNT on the wreckage. The Government squirms, fibs and calls the results inconclusive. Government lawyers say the detectors used were prone to false TNT positives on exposure to substances such as sausages, perfume, or shoe polish. The detector manufacturer’s representatives deny that, and are ignored. Alternatively, says the Government, the presidential plane may have been inadvertently contaminated with TNT by soldiers, once transported on it between Poland and Afghanistan. Why would the soldiers sit on the outside of the plane, on the wings where the explosive traces were found, is not explained. Further tests find RDX and HMX traces in addition to the TNT, and the Government clams up completely.
The plane wreckage remains in Russia to this day. The Russians are in no hurry to return it. The Polish Government insists the wreck is not relevant to the ongoing investigation anyway. Three years and two months have elapsed since the crash. Nothing happened. They are all dead. Blame the pilots. Blame the pilots. Blame the pilots.
Stary Wiarus

/tłum."+/-"/
W dniu 10 kwietnia 2010 r., polski Air Force One, Tupolev Tu-154M, numer fin 101, rozbija się pod Smoleńskiem w Rosji. Wszystkie 96 na matrycy pokładzie, w tym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z Małżonką, polskich szefów sztabów wojskowych, posłów i senatorów, prezes banku centralnego, Rzecznik krajowego, naukowcy, duchowni, zasłużonych kombatantów, urzędników państwowych, zaproszeni goście, członkowie prezydenckiego szczegółowo zbrojnej ochrony, i załoga samolotu.

Byli w drodze do pamiątkowej służby w 70. rocznicę zbrodni katyńskiej z 1940 r., kiedy radzieckie siły bezpieczeństwa wykonywane na 21.000 polskich jeńców wojennych w Katyniu i innych miejscach, na rozkaz Józefa Stalina i Politbiura z Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego.

Nikt nie jest w stanie wyjaśnić, dlaczego tak wielu cywilnych i wojskowych VIP wyjazd w tej samej płaszczyźnie, w przeciwieństwie do standardowych procedur bezpieczeństwa.

W ciągu 20 minut od uderzenia, dosłownie przed dym opada, a na długo przed śledztwo zaczyna, minister spraw zagranicznych RP oświadcza z całą pewnością, że nie ma żadnych ocalałych, a przyczyną katastrofy był błąd pilota. Istnieją obok zera ratowniczych wysiłki na miejscu katastrofy, a nie poszukiwaniu wraku dla ocalałych.

Marszałek Sejmu przejmuje prezydencję, zgodnie z Konstytucją RP, ale na długo przed śmiercią Prezydenta potwierdza.

Potężny silnik uruchamia się natychmiast dezinformacja we wszystkich polskich mediach: lądowanie samolotu na cztery próby ... piloci nie mówić po rosyjsku i nie może komunikować się z kontrolerów naziemnych ... Air Force generał nalegał na wprowadzenie kokpit ... piloci byli pod presją, by lądować ... W czasie, nic z tego okaże się prawdą.

Wpływowy intelektualista, znany z ostrej niechęci do zmarłego prezydenta, deklaruje w mediach, że w istocie nic się nie stało. Rząd próbuje gorączkowo umieścić jak największą możliwą odległość między sobą i awarii, cesji całe śledztwo Rosji, historycznym wrogiem Polski, i upewnić się, nie będzie polskim lub międzynarodowym przeoczenie. W ciągu kilku godzin, szczelne wieczko jest umieścić na wszystkich informacji, samolot jest rosyjskim wykonane, miejsce katastrofy znajduje się na rosyjskiej ziemi, położone jest częściowo opuszczone rosyjskie lotnisko wojskowe, a rosyjscy komandosi Spetsnaz natychmiast odciąć obszar. Katastrofa staje się w efekcie wewnętrzny Rosyjski romans, ze polscy śledczy z daleka.

Gdy trumny przybywają w Polsce, ich otwarcie jest zabronione. Ci, powołanie niezależnych sekcji zwłok są wyśmiewane - wszystkie sekcje zwłok zostały już wykonane w Rosji, więc nie ma potrzeby, mówi rząd. Polskie prawo nakazuje pełną kryminalistycznych autopsji we wszystkich przypadkach nagłej śmierci wygodnie znika, zastąpiony przez nieznaną instytucję.

Kiedy rosyjskie raporty z autopsji przybyć w odpowiednim czasie, trumny przez to został pochowany z honorami, rosyjski formalności pokazuje cudowny odrost narządów usuniętych operacyjnie z niektórych ofiar katastrofy wiele lat wcześniej. Polski prezydencki ochroniarz, z zastrzeżeniem regularnych kontroli lekarskich i testów sprawności w pracy, bear człowieka, który brał udział w maratonach dla przyjemności w wolnym czasie, jest napisane się jako cierpiącego rozedmy płuc. Niektóre trumny znajdują się trzymać złych ciała; kilka ekshumacje naśladowania.

Wrak samolotu tnie się z elektronarzędzi i maszyn ciężkich w ciągu trzech dni od katastrofy, i pospiesznie usunięto ze sceny, ale nie wcześniej przeżyły szyby kabiny są systematycznie zniszczone, aby uczynić Moot wszelkie przyszłe badania na wzory stresu zachowanych w przezroczystego tworzywa sztucznego. Ziemia jest zrównane z ziemią.

No fotograficzny zapis tej sceny natychmiast po katastrofie są udostępniane polskich badaczy. Zdjęcia satelitarne pokazuje tajemnicze delokalizacji niektórych częściach wraku w nocy po katastrofie. Dwie lokalizacje na miejscu katastrofy oceniany przez analityków satelitarnych imagery jako "miejsca eksplozji" oznacza się jako "punkty kontaktowe pożarów" w oficjalnym raporcie.

Oficjalnie zgłoszone całkowite zniszczenie kokpitu jakoś nie zatrzymuje pobieranie płaszczyzny w awionikę, nienaruszonych dokumentów lotu oraz mundur kapitana w rozsądnym stanie.

Każdy egzemplarz rejestrator rozmów w kabinie danego polskich ekspertów jest różnej długości. Nie dostępnych dla pierwotnej taśmy CVR. Nikt nie rodzi się pytanie o kojącym głosem kontrolera wieży informowanie pilotów, trzy razy, że są "na kursie, na glidepath" z płaszczyzny rzeczywistości odbiega od obu. Gazety nieść wieści o ostatnich krzyków moment "Jezusa" w kokpicie, później znaleźć w nagraniach być "kurwaaa ..." ("O, kurwa!").

Wrak, pocięte na kawałki, są ułożone w stos na betonowej płycie lotniska i pozostawione w otwartych, narażonych na działanie żywiołów o sześć miesięcy. Po sześciu miesiącach, plandeki są umieszczane nad nim. Dwa lata po katastrofie, surowe płótno namiot na drewnianej ramie wzniesiony nad nimi. Dziennikarze mogą dostrzec pod płótnie, kilka miesięcy później, znaleźć szczątki dziewiczy, umyte nieskazitelnie czyste. Rosja kategorycznie zaprzecza, coś zostało zrobione, aby oczyścić dowody, choć szczątki były postrzegane przez wielu świadków, kilka miesięcy przed, silne zabrudzenia z błota, kurzu i sadzy.

Dwa i pół roku po katastrofie, znacznie opóźnione testy znaleźć ślady trotylu na wraku. W wije rządowe, bujda i zwraca wyniki niejednoznaczne. Prawnicy rządowe mówią detektory używane były podatne na fałszywe alarmy TNT na działanie substancji, takich jak kiełbasy, perfumy, czy polski buta. Detektor producenta, przedstawiciele zaprzeczyć, że i są ignorowane. Alternatywnie, mówi rząd, prezydencki samolot może być przypadkowo zanieczyszczone TNT przez żołnierzy, gdy przewożone na nim między Polską i Afganistanem. Dlaczego żołnierze siedzą na zewnątrz samolotu, na skrzydłach, gdzie stwierdzono ślady materiałów wybuchowych nie jest wyjaśnione. Dalsze testy znaleźć RDX i HMX śladów oprócz trotylu i rządowe małże się całkowicie.

Wrak samolotu pozostaje w Rosji do dziś. Rosjanie nie śpieszy się do powrotu go. Polski rząd nalega wrak nie jest istotne dla toczącego się śledztwa w każdym razie. Trzy lata i dwa miesiące upłynęły od katastrofy. Nic się nie stało. Oni nie żyją. Winę pilotów. Winę pilotów. Winę pilotów.